Can not Compute - Disconnected -
is an installation and sound experience inspired by the integration of ICT in our (Educational) systems. 

The decision to not only invest nationally in rapidly evolving digital technology, but also instantly integrate this technology without any educational or didactic vision. In the beginning leaving it up to already overworked and under-payed teachers to individually figure out a way to fit this new and unknown tech into their lessons.  The first decade this resulted in a certain decrease of quality in classes and eventually today the worry for loss of an overall focus.  Whilest digital learning certainly has the potential to be a major addition to the classroom when used right, there was no program yet developed nor a vision outspoken at the time of the integration. 
All staff was Unfamiliar with this digital technology and got supplied with endless and expensive digital courses, printed on binders of paper, these courses of course were unpaid and took place outside working hours.  In the beginning, loads of money slipped through the cracks, for many schools couldn't get their full digital administration in on time every two weeks and were forced to hire extra personnel. 
Digital modules and smart learning developed itself apart and outside from the educational system until it was ready for market. Schools of today individually make rules and choose a fitting module or digital program that they see as suited best.
This installation questions the timing of digitalisation and the integration of ict in our (educational) systems, why did we go all in so early on in the process? 
What if we had waited with integrating digital technology in our educational systems until we had a fully functioning e-learning program developed, maybe even so far it could explain itself?  ..it all is possible today.
We see a young generation that practically can not live without a smartphone, this is the results of a decision made by the responsible adults and authorities we are supposed to be able to trust when it comes to making big decisions that effect all of us and our future generations.


The installation, when in use,  shows a visual of somebody with their head in a box, this represents different translations :  
- One Unable to see the situation around itself.
- One in isolation.
- The blackbox which represents ones brain.  We are totally distanced from all the wonders within us, even though there is more known to and about men than ever before.  
- The blackbox is a box because it represents a pixel, a dead pixel, an element from the digital world that just doesn't function.


The one who will take place in the installation sticks their head inside this blackbox/ pixel and will experience the audio of a short-circuit/overstimulation in the brain.  this audio is created through an interface made up out of actual raw EEg data recorded during an epileptic seizure.  the amplitude of certain abnormal frequencies or synapses, were linked to trigger a set of samples and create this soundscape.  This wouldn't have been possible without the help of and collaboration with dr. Sebastián Castaño, my special thanks to him.


The blackbox  is made out of faux black leather to resemble skin, it is black because black holds all the colours within it. 

Around the stand there are weights, these are placed to point out that there was in fact attention for the weight and seriousness of the development and situation. De Raad van Cultuur wrote several times to the dutch ministery of education to point out that there should be specific modules focussing on media and new citizenship, but time and time again, the ministery denied. 





Can not Compute - Disconnected - 
is een installatie en geluidservaring geïnspireerd op de integratie van ICT in onze (onderwijs)systemen en de beslissing om niet alleen nationaal te investeren in snel evoluerende digitale technologie, maar deze technologie ook meteen te integreren zonder vrijwel enige educatieve of didactische visie. In het begin werd het aan de al overwerkte en onderbetaalde leerkrachten zelf overgelaten om individueel een manier te vinden om deze nieuwe en onbekende technologie in hun lessen te passen en verwerken.  De eerste tien jaar resulteerde dit in een zekere afname van de kwaliteit in de lessen en uiteindelijk vandaag de dag in de zorg voor verlies van een algehele focus.  
Hoewel digitaal leren zeker het potentieel heeft om een degelijke toevoeging in de klas te zijn als het op de juiste manier wordt gebruikt, was er nog geen programma ontwikkeld of een visie uitgesproken op het moment van de integratie.  Vrijwel niemand van het personeel was bekend of vertrouwd met deze digitale technologie en kreeg daarvoor eindeloze en dure digitale cursussen, geprint op binders van papier.  In het begin glipte er veel geld door de mazen van het net, want veel scholen kregen het niet voor elkaar om hun volledige administratie elke twee weken digitaal op tijd in te sturen en werden hiermee gedwongen om extra personeel in te huren. 

Digitale modules en slim leren ontwikkelden zich voornamelijk los van en buiten het onderwijssysteem totdat het klaar was voor de markt. Scholen van nu maken individueel regels en kiezen een passende module of digitaal programma dat zij het meest geschikt achten.

Deze installatie stelt de timing van digitalisering en de integratie van ict in onze (onderwijs)systemen ter discussie, waarom zijn we er zo vroeg in het proces volledig voor gegaan? 
Wat als we hadden gewacht met het integreren van digitale technologie in onze onderwijssystemen totdat we een volledig functionerend e-learning programma hadden ontwikkeld, misschien zelfs zo ver dat het zichzelf kon verklaren?  ...vandaag de dag is het allemaal mogelijk.
We zien een jonge generatie die praktisch niet zonder smartphone kan, dit is het resultaat van een beslissing van de verantwoordelijke volwassenen en autoriteiten die wij geacht worden te kunnen vertrouwen als het gaat om het nemen van grote beslissingen die gevolgen hebben voor ons allemaal, onze toekomst en onze toekomstige generaties.


De installatie toont, wanneer in gebruik, een visueel van iemand met zijn hoofd in een doos, dit vertegenwoordigt verschillende vertalingen:  
- Iemand die niet in staat is de situatie om zich heen te zien.
- Eén in isolatie.
- De blackbox die iemands hersenen voorstelt.  We zijn totaal verwijderd van alle wonderen in onszelf, ook al is er meer bekend over en aan de mens dan ooit tevoren.  
- De blackbox is een doos omdat het een pixel voorstelt, een dode pixel, een element uit de digitale wereld dat gewoon niet functioneert.

Degene die deelneemt aan de installatie steekt zijn hoofd in deze digitale wereld, blackbox/ pixel en ervaart het geluid van een kortsluiting/overstimulatie in de hersenen. 
De soundscape - Het geluid is gecreëerd door middel van een interface die bestaat uit daadwerkelijke rauwe EEG-data deze is opgenomen tijdens een epileptische aanval. De amplitude van abnormale frequenties of synapsen zijn gekoppeld om een set samples te triggeren en deze soundscape te creëren.  Dit zou niet mogelijk zijn geweest zonder de hulp van en samenwerking met dr. Sebastián Castaño, mijn speciale dank aan hem.


De blackbox is gemaakt van zwart kunstleer om op huid te lijken, hij is zwart omdat zwart alle kleuren in zich draagt. 
Rondom de standaard staan gewichten, deze zijn geplaatst om aan te geven dat er wel degelijk aandacht was voor het gewicht en de ernst van de ontwikkeling en situatie. Onder andere De Raad van Cultuur heeft het ministerie van Onderwijs meerdere malen aangeschreven om te wijzen op het feit dat er specifieke modules zouden moeten komen gericht op media en nieuw burgerschap, maar keer op keer werd dit door het ministerie geweigerd.

You may also like

Back to Top